Kliknij tutaj --> 🌘 budowa elektrowni wiatrowej krok po kroku

Jak samodzielnie zbudować elektrownię wiatrową. Mówi Waldemar Pachoł, właściciel przydomowej elektrowni wiatrowej, którą zbudował samodzielnie. Publikacja: 24.09.2010 04:00. Po drugie, dzięki przydomowej elektrowni wiatrowej w mniejszym stopniu odczuwa się zarówno wzrost cen prądu i gazu, jak i trudności wynikające z przerw w dostawie prądu, a duża odległość parceli od sieci energetycznej przestaje być problemem. Korzystanie z przydomowej elektrowni wiatrowej nie generuje właściwie większych kosztów Moc elektrowni wiatrowej zależy od prędkości wiatru, a elektrownia fotowoltaiczna jest uzależniona od promieniowania słonecznego. Elektrownia geotermalna posiada stabilne źródło energii cieplnej, ale z kolei nie w każdym regionie jest ono dostępne na opłacalnej głębokości. Zmienna podaż prądu z elektrowni słonecznej albo wiatrowej. Magazynowanie energii w akumulatorach. Magazynowanie energii w instalacjach on-grid. Magazynowanie energii krok po kroku, czyli sposoby, opłacalność, ceny akumulatorów i innych urządzeń do magazynowania energii. Poniższy tekst przedstawia szczegółowy przewodnik krok po kroku dotyczący budowy elektrowni wiatrowej, wraz z wykorzystaniem niezbędnych terminów technicznych. 1. Lokalizacja i Analiza Wiatru Pierwszym etapem budowy elektrowni wiatrowej jest wybór odpowiedniej lokalizacji. Description Pour Site De Rencontre Homme. Jeśli zdarzają ci się częste przerwy w dostawie prądu, lub twój dom jest daleko od sieci energetycznej, pomyśl o własnej elektrowni na wiatr. Przydomowe elektrownie wiatrowe mogą służyć jako dodatkowe źródło energii, które w pewnym stopniu uniezależnia od sieci lokalnego dystrybutora energii elektrycznej. Najlepiej sprawdzają się jako zasilanie domów "niskoenergetycznych" - bardzo dobrze ocieplonych, które potrzebują małej ilości prądu. Elektrownie wiatrowe stają się coraz bardziej popularne, a zainteresowanie nimi może w przyszłości jeszcze wzrosnąć, bo do prawa polskiego wprowadzana jest obecnie Dyrektywa Unii Europejskiej nr 2002/91/WE, według której w budynkach nowych oraz starych - gruntownie remontowanych - projektant będzie musiał uwzględnić w dokumentacji budynku zastosowanie energii pochodzącej z odnawialnych źródeł energii (OZE). Ponieważ elektrownie wiatrowe mogą działać praktycznie wszędzie, świetnie nadają się do spełnienia tego warunku. Przydomowa elektrownia wiatrowa może dostarczać prąd na potrzeby odbiornika autonomicznego (wydzielonego), czyli działającego niezależnie od sieci elektroenergetycznej. Może nim być albo: wydzielony obwód w domu, zwykle niskonapięciowy (np. obwód oświetleniowy czy obwód ogrzewania podłogowego wspomagającego ogrzewanie domu), działający niezależnie od pozostałej instalacji elektrycznej w domu - zasilanej z konwencjonalnej sieci elektroenergetycznej, albo cała instalacja domowa, odłączana od sieci energetycznej na czas korzystania z energii wytworzonej przez przydomową elektrownię, albo w ogóle niepodłączona do sieci elektroenergetycznej. Większe elektrownie wiatrowe (zwane też siłowniami) przeznaczone są przede wszystkim do wytwarzania energii, która następnie przekazywana jest do sieci elektroenergetycznej. Są one jednak znacznie droższe od małych - przydomowych. Wybór wielkości i typu elektrowni wiatrowej oraz określonego rozwiązania zależy od tego, czemu elektrownia ma służyć; powinien też być poprzedzony badaniami zasobów wietrzności i opłacalności inwestycji. Najlepiej w tym celu skorzystać z pomocy i opinii fachowców - na przykład z Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej ( lub też Europejskiego Centrum Energii Odnawialnej EC IBMER ( działa elektrownia? Elektrownie wiatrowe mogą wytwarzać energię elektryczną tylko wtedy, gdy wieje wiatr - i to w dodatku z prędkością większą od prędkości tzw. startowej, poniżej której turbina po prostu stoi. Przydomowe elektrownie wiatrowe są całkowicie niezależnymi źródłami energii, w których instaluje się jeden z dwóch rodzajów prądnic: 1) prądu stałego, 2) małe, trójfazowe - asynchroniczne. Elektrownie z prądnicą prądu stałego (najczęściej stosowane) mogą zasilać obiekty, jeżeli są wyposażone w regulator napięcia oraz akumulatory do gromadzenia energii, a jeśli mają dostarczać prąd przemienny (taki jak w sieci) - muszą mieć falownik. Jeśli elektrownie te mają zasilać dom mieszkalny, to wspomniane urządzenia składowe umieszcza się zwykle w pomieszczeniach gospodarczych, garażach elektrowniMoc. Ze względu na moc elektrownie wiatrowe dzieli się na modele "mikro", "małe" i "duże". Do zasilania domów stosuje się głównie dwa pierwsze rodzaje. Mikroelektrownie wiatrowe to modele poniżej 100 Watów (W) mocy. Używa się ich najczęściej do ładowania baterii akumulatorów stanowiących zasilanie obwodów wydzielonych - tam, gdzie nie ma sieci elektroenergetycznej, lub z jakiegoś powodu nie chce się z niej korzystać. Takie elektrownie można wykorzystać do zasilania przez akumulatory części oświetlenia domu: pojedynczych lamp, a nawet poszczególnych pomieszczeń czy urządzeń. Małe elektrownie wiatrowe to nieco większe modele o mocy od 100 W do 50 kW. Modele z tej grupy mogą zapewniać energię elektryczną w pojedynczych gospodarstwach domowych, a nawet w małych firmach. W warunkach przydomowych najpopularniejsze są elektrownie 3-5 kW. Moc takich elektrowni, wspomagana energią zmagazynowaną w akumulatorach, wystarczy nierzadko do zasilania oświetlenia, układów pompowych, sprzętu i urządzeń domowych. Duże elektrownie wiatrowe (w praktyce powyżej 100 kW), oprócz tego, że mogą zasilać dom, stosowane są przede wszystkim do wytwarzania prądu, który sprzedaje się sieci elektroenergetycznej. Taka elektrownia musi spełniać szczegółowe wymagania lokalnego operatora sieci, potrzebna jest też oczywiście jego zgoda na takie przyłączenie. Wielkość. Ilość energii elektrycznej produkowanej w elektrowni wiatrowej zależy głównie od prędkości wiatru. Ta z kolei zależy od wielu czynników - zarówno klimatycznych, jak i związanych na przykład z wysokością usytuowania wiatraka (im jest on wyżej, tym większa produkcja energii). Współczesne "duże" elektrownie wiatrowe osadza się na wieżach 70-, 80-, a nawet 100- czy 120-metrowych. Małe najczęściej mają za podstawę maszty od 1,5 m (na dachach) do 15-20 m nad poziomem ze względu na inne kryteria. Podstawowym kryterium podziału elektrowni wiatrowych jest położenie osi obrotu wirnika, zgodnie z którym rozróżniamy dwa rodzaje elektrowni: z poziomą osią obrotu - HAWT (ang. Horizontal Axis Wind Turbines); najpopularniejsze - ponad 95% stosowanych rozwiązań; z pionową osią obrotu - VAWT (ang. Vertical Axis Wind Turbines). Ze względu na kolejne kryteria: sposób wykorzystania produkowanej energii - wyróżnia się na przykład siłownie energetyczne i siłownie pompowe; liczbę płatów wirnika - elektrownie jedno-, dwu-, trzy-, cztero- i wielopłatowe; usytuowanie wirnika względem kierunku wiatru i masztu (w elektrowniach typu HAWT): dowietrzne (ang. up-wind) oraz odwietrzne (ang. down-wind); szybkobieżność - elektrownie wolnobieżne, średniobieżne i szybkobieżne. Wśród najpopularniejszych maszyn - typu HAWT - ponad 90% obecnie stosowanych to trójpłatowe urządzenia typu up-wind służące głównie do wytwarzania energii postawić wiatrak? Najlepszą odpowiedzią jest sentencja: "słuchaj ludzi - kieruj się rozumem". Dostępne atlasy i mapy wietrzności należy traktować jedynie jako materiały pomocnicze. W budowie małych elektrowni wiatrowych bardziej istotna od atlasów wiatru jest obserwacja i doświadczenie. Lokalne uwarunkowania oreografii (ukształtowania) terenu mogą sprawić, że nawet w regionie uważanym za bezwietrzny elektrownia wiatrowa może być opłacalna. Uwarunkowania lokalne. Elektrownia wiatrowa działa najlepiej, gdy strumień wiatru jest laminarny (niezaburzony). Jeśli wiatrak miałby stać za przeszkodą (domem, drzewem, lasem), to trzeba pamiętać, że za tymi przeszkodami (patrząc w kierunku wiatru) w strefie oznaczonej na rysunku kolorem szaroniebieskim strugi powietrza wirują. Aby więc wiatrak działał efektywnie, jego wirnik powinien znajdować się poza tą strefą - a sam wiatrak powinien być albo bardzo wysoki, albo znacznie oddalony od przeszkody (zwykle o odległość równą około 20 wysokościom przeszkody). Dużo lepiej, gdy wiatrak ma się znajdować przed przeszkodą, bo strefa zawirowań powietrza jest wówczas znacznie mniejsza. Dzięki temu wiatrak może stać bliżej przeszkody i być znacznie niższy niż w pierwszej opisanej sytuacji. Umiejscowienie wiatraka przydomowego powinno być jednak każdorazowo dobierane do lokalnych warunków i poprzedzone badaniami wietrzności w danej okolicy. Zgodnie z zasadą przepływu Bernoulliego, zmniejszenie przepływu (ściśnięcie) wylotu węża ogrodowego powoduje, że prędkość wody jest większa i struga sięga dalej. To samo prawidło odnieść można do przepływu strugi wiatru - w prześwitach pomiędzy budynkami wiatr jest silniejszy. Umiejętność wykorzystania istniejących uwarunkowań terenowych to warunek opłacalności przedsięwzięcia. Najczęściej wiatraki umieszcza się obok domu na masztach (słupach) osadzonych w gruncie na fundamencie lub utrzymywanych odciągami. Małe wiatraki można też instalować na dachu domu, pod warunkiem że konstrukcja dachu będzie przystosowana do takiego obciążenia; trzeba to uwzględnić już na etapie projektowania domu. Ograniczenia. Elektrownie wiatrowe - również małe, przydomowe - stanowią źródło hałasu. Zgodnie z przepisami (Rozporządzenie ministra środowiska z 9 stycznia 2002 r. w sprawie wartości progowych poziomów hałasu - DzU 2002 r., nr 8, poz. 81) obiekty i urządzenia stanowiące źródła hałasu należy lokalizować tak, by nie naruszały dopuszczalnych poziomów hałasu. Najcichszymi urządzeniami są elektrownie wiatrowe o pionowej osi obrotu, w tym świderkowe. Elektrownie przydomowe z reguły spełniają wymogi wynikające z ochrony przed hałasem już w odległości 20-100 m od budynków mieszkalnych. Duże elektrownie wiatrowe mogą wymagać oddalenia nawet o 500-800 m. Aby upewnić się, że po postawieniu elektrowni sąsiedzi nie zaczną nękać inwestora licznymi kontrolami, zaleca się wykonanie specjalistycznych analiz już na etapie przygotowania inwestycji. Takie analizy wykonują na zlecenie chętnych wyspecjalizowane firmy oferujące elektrownie wiatrowe, a także instytucje zajmujące się energią uzyskamy prądu? Dobrze dobrana i usytuowana elektrownia wiatrowa może wytworzyć rocznie taką ilość energii elektrycznej, jaka odpowiada 10-20% iloczynu mocy nominalnej instalowanej turbiny oraz liczby godzin w ciągu roku (24 h×365). W tak wyliczonej wielkości uwzględnione są zarówno okresy bezwietrzne, jak i te, kiedy prędkość wiatru jest mniejsza lub większa od tej, przy której elektrownia wiatrowa produkuje moc nominalną. Otrzymany wynik, mimo że szacunkowy, z pewnością pomoże w uzmysłowieniu i urealnieniu oczekiwań. Szczegółowej oceny produkcji energii dokonać można dopiero po uwzględnieniu zasobów wietrzności w konkretnej lokalizacji oraz właściwości dobranego typu elektrowni wiatrowej. Formalności Wymagane zezwolenia. Elektrownie wiatrowe, które mają być trwale związane z gruntem (mają mieć fundament), są uważane za obiekty budowlane i podlegają wszelkim przepisom prawa budowlanego. Na ich postawienie wymagane jest zatem uzyskanie pozwolenia na budowę. Wyjątek stanowią urządzenia nieduże i sięgające niewiele poza obrys okolicznej zabudowy, a posadawiane zazwyczaj na masztach z odciągami - na te często nie trzeba uzyskiwać pozwolenia na budowę ani ich zgłaszać (ale lepiej upewnić się co do tego przed rozpoczęciem budowy!). Aby można było sprzedawać nadwyżki energii do sieci elektroenergetycznej, zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 maja 2004 r. (Ustawa z 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy Prawo energetyczne, i ustawy Prawo ochrony środowiska - DzU nr 91, poz. 875) trzeba uzyskać od Urzędu Regulacji Energetyki specjalne zezwolenie (koncesję) na prowadzenie takiej działalności gospodarczej i zarejestrować tę działalność w stosownym urzędzie (np. miejskim, gminy lub innym). Niestety, zakres formalności wymaganych od potencjalnego producenta czystej energii wiatrowej nie sprzyja popularności takich inwestycji w Polsce. Finansowanie. Wszyscy (także indywidualne osoby fizyczne) chętni do postawienia przydomowej elektrowni wiatrowej mogą skorzystać z pomocy i niskooprocentowanych (nawet 1%) kredytów instytucji finansowych, na przykład Banku Ochrony Środowiska. Kredyty te według założeń mogą być przeznaczone na zakup lub montaż urządzeń i wyrobów służących ochronie środowiska. Fachowa pomoc. Planując budowę elektrowni wiatrowej, warto skorzystać z pomocy fachowców, którzy odpowiednio dobiorą jej typ oraz wielkość i pomogą przebrnąć przez gęstwinę obowiązujących przepisów Żywotność elektrowni wiatrowych sięga według producentów około 25 lat. W tym czasie jednak należy liczyć się z koniecznością ich okresowej obsługi, wymianą materiałów eksploatacyjnych oraz to kosztuje (ceny netto) Mała, nowa elektrownia wiatrowa o mocy: 100 W - ok. 150 euro (615 zł) 500 W - ok. 750 euro (3000 zł) 2-3 kW - ponad 2500 euro (10 250 zł) 15 kW - ok. 15 850 euro (65 000 zł) Im mniejsza moc elektrowni, tym zwykle dłuższy czas zwrotu poniesionych i wady elektrowni zależnie od rodzaju wiatrakaZ poziomą osią obrotuZ pionową osią obrotu+ duży zakres mocy+ ciche+ duży wybór urządzeń+ dość lekkie- dość głośne- stosunkowo mały wybór urządzeń i zakres mocy Jestem właścicielem gruntów rolnych oddalonych od innych zabudowań. Zamierzam postawić na nich dom – w gminie uzyskałem już na to zgodę. Niestety linia energetyczna oddalona jest o kilometr, a zakład energetyczny może doprowadzić prąd za ok. 120 tys. zł. Zastanawiam się, czy rozwiązaniem nie będzie budowa własnej elektrowni wiatrowej. W okolicy są korzystne warunki wiatrowe, a zabudowa będzie na niewielkim wzniesieniu. Jaka orientacyjnie powinna być moc takiej elektrowni i jakie są przybliżone koszty jej budowy? Odpowiedź eksperta: Ze względu na niestabilność warunków atmosferycznych, elektrownia wiatrowa nie może być jedynym źródłem dostawy energii elektrycznej. Potrzebne jest zasilanie wspomagające, np. agregat spalinowy. Dobór odpowiedniej siłowni wiatrowej wymaga dokładnego rozeznania warunków wiatrowych w miejscu jej ustawienia – zakresu prędkości wiatru, czasu oraz konfiguracji terenu. Na tej podstawie można obliczyć wysokość wieży, średnicę łopat, moc generatora prądu. Potrzeby indywidualnych inwestorów najczęściej zaspokajają elektrownie wiatrowe o wysokości wieży do 15 m, średnicy łopat do 5 m i mocy do 5 kW. Taka elektrownia w korzystnych warunkach może wytwarzać ok. 10–15 tys. kWh energii elektrycznej rocznie. Ze względu na nierównomierną produkcję prądu, mogą czasem występować jego niedobory. Wtedy można korzystać z prądu wytwarzanego przez agregat spalinowy. Przeczytaj Może cię zainteresować Dowiedz się więcej Koszt budowy elektrowni wiatrowej o powyższych parametrach przez wyspecjalizowaną firmę to ok. 50–60 tys. zł. Redakcja BDfot. my energy ( Artukuły EN. WIATROWASkąd bierze się wiatr?Producenci turbin wiatrowychVAWTEtapy budowy elektrowni wiatrowejBudowa typowej turbiny wiatrowejZestawienie światowej mocy uzyskanej z farm wiatrowychEkonomia energii pochodzącej z elektrowni (farm) wiatrowychEnergetyka wiatrowa w KanadzieEnergetyka wiatrowa na świecieEnergia Wiatrowa globalniePrzyrost Mocy Wiatrowej w Polsce Data: 2009-05-27Elektrownie wiatrowe, czy inwestycja tylko dla dużych? Od kilku lat obserwuje się stały wzrost zainteresowania ze strony przedsiębiorców elektrowniami wiatrowymi. Ma to związek ze zmieniającym się podejściem do środowiska i jego ochrony. Nowoczesne zarządzanie środowiskiem stało się w ostatnich czasach obszarem badań w wielu naukach. Jak dowodzi wielu naukowców i analityków z dziedziny przyrody, prawa i ekonomii elektrownie wiatrowe są jedną z najbardziej konkurencyjnych technologii na świecie. Budowa farmy wiatrowej pozwala na produkcję "zielonej energii" bez emisji zanieczyszczeń, co w dużej mierze przyczynia się do poprawy stanu środowiska. Zainteresowanie jest dość spore, tym bardziej, że coraz głośniej mówi się, że to obiecujące źródło dochodu. Świadomi problemów ekologicznych inwestorzy dokonując wyboru kierunków i sposobów rozwoju przedsiębiorstwa uwzględniają nie tylko rachunek ekonomiczny. W Polsce i na świecie wciąż wzrasta liczba budowanych farm. Wielu inwestorów wiąże z tym tematem powodzenie swojego przedsiębiorstwa wynikające ze spojrzenia w przyszłość, stanowi to podłoże wykorzystania nowych szans na nowym rynku. Logika zmian w podejściu do ochrony środowiska i spore zyski stanowią zainteresowanie zarówno dużych jak i małych inwestorów. Dla urzeczywistnienia zamierzonego celu, niezbędna jest kombinacja: zasobów pieniężnych, wiedzy oraz kompetencji. Decyzje podejmowane przez inwestorów mają zasadnicze znaczenie dla egzystencji i rozwoju przedsiębiorstwa. Zamrożenie środków finansowych w taką inwestycje wymaga dokonania kalkulacji opłacalności, ustalenia przewidywanych nakładów inwestycyjnych oraz spodziewanych zysków. Wielu inwestorom doskwiera brak kapitału na realizacje inwestycji, ale mogą oni liczyć na wsparcie środkami unijnymi, jednak są to środki dostępne jedynie dla dużych inwestycji. Z punktu widzenia celu jaki nam wyznaczyła Unia Europejska, czyli wytworzenie maksymalnej ilości energii odnawialnej na najbliższe lata - do roku 2010 udział energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych musi wzrosnąć do 7,5 % a do roku 2020 aż do 20% wykorzystywanej przez Polskę energii elektrycznej, korzystnie jest wspierać budowę dużych, bardziej wydajnych farm wiatrowych. Czy w związku z tak stworzonymi przepisami, mały prywatny inwestor (osoba fizyczna) ma jakieś szanse aby uczestniczyć w tym specyficznym rynku? Każdego roku w naszym kraju powstaje coraz więcej małych farm, nie przekraczających 1 MW zainstalowanej mocy. Są to często pojedyncze małe elektrownie, które postawili krajowi inwestorzy. Z powodu braku dofinansowania małych farm wiatrowych, wielu inwestorów dokonuje zakupu używanych elektrowni wiatrowych z europy. Choć słyszy się o tym, że Polska może zostać "śmietniskiem" używanych elektrowni, to z punktu widzenia celu, jaki przyświeca małym inwestorom, warto dokonać takiego zakupu, kiedy nie dysponuje się odpowiednim zapleczem finansowym, by budować dużą farmę, składającą się z nowych turbin. W wielu dziedzinach początkujący przedsiębiorcy dokonują zakupu, używanych maszyn i urządzeń. Postęp technologiczny w tej dziedzinie jest tak duży, że wiatraki stawiane dziesięć lat temu dziś mogą zostać uznane za zabytki, ale wciąż nadają się do pracy. Zakładając systematyczne przeglądy i fakt, że właściciel używanego sprzętu będzie o niego dbał, elektrownia może przynosić zyski jeszcze kilka lub kilkanaście lat, trudno ocenić długość eksploatacji, ponieważ brak nam doświadczenia w tej dziedzinie. Ponadto w procesie kalkulacji dla tego przedsięwzięcia należy wziąć pod uwagę przede wszystkim to, że niższy koszt nabycia używanej turbiny stanowi krótszy okres zwrotu inwestycji. Wielu zainteresowanych tą dziedziną działalności by zaistnieć, musi sprostać wielu ważnym wymaganiom. Przedsiębiorca winien zapoznać się z "przewodnikiem" który podpowie mu jakie działania należy podjąć, jakie są wady i zalety różnych etapów działania. W przedsięwzięciu tym należy przede wszystkim uzbroić się w cierpliwość i z pełną determinacją realizować swój plan strategiczny. Nawet nie doskonały plan działania jest lepszy od jego całkowitego braku i braku świadomości. Posiadanie pewnej wiedzy ułatwia poruszanie się w kolejnych etapach realizacji inwestycji i sprawia, że łatwiej pokonywać przeszkody i trudności. Poniżej przedstawione zostaną kroki działania, jakie należy podjąć w celu realizacji inwestycji w postaci budowy elektrowni wiatrowej do 50m (całkowita wysokość od podstawy wieży do górnej granicy zataczania okręgu przez śmigła). Pierwszą podstawową sprawą jest WYBÓR MIEJSCA. Wybór miejsca jest niezwykle ważny, gdyż stanowi podstawę dla efektywności pracy turbiny. W wyborze miejsca posadowienia EW wyznacznikiem powinny być głównie warunki wietrzne. Różne typy elektrowni do produkcji prądu wymaga innej siły wiatru do rozruchu, jedne zaczynają produkcję prądu już od 3,5m/s inne do rozpoczęcia produkcji potrzebują wiatru o sile 5m/s, decyduje tu również ilość generatorów, rozpiętość łopat i wysokość wieży. W Polsce średnia roczna prędkość wiatrów waha się od 2,8 do 3,5 m/s. Średnie roczne prędkości powyżej 4 m/s (wartość minimalną do efektywnej pracy), występują na wysokości 25 i więcej metrów na 2/3 powierzchni naszego kraju. Prędkości powyżej 5 m/s występują na niewielkim obszarze i to na wysokości 50 metrów i powyżej. Wg opracowań Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej znaczna część Polski posiada wystarczające warunki do wykorzystania energii wiatru do produkcji energii elektrycznej. Zasoby energii wiatru przedstawia mapa, jak poniżej autorstwa prof. Haliny Lorenc z Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Strefy energetyczne wiatru w Polsce. Mapa opracowana przez prof. H. Lorenc na podstawie danych pomiarowych z lat 1971-2000. Ocena siły wiatru dla miejsca lokalizacji elektrowni wiatrowej jest jednym z pierwszych, niezbędnych kroków w realizacji całej inwestycji. Można posiłkować się tutaj danymi z najbliższych stacji meteorologicznych. Jednak najpewniejszym źródłem danych będzie postawienie masztu pomiarowego, ale jest to dość kosztowne i w przypadku małego inwestora niezbyt opłacalne. Można posiłkować się również danymi z najbliższej istniejącej już farmy, zakłada się, że w promieniu do 15 km siła wiatru jest bardzo podobna. Kolejnym czynnikiem jest "szorstkość terenu" czyli zadrzewienia, najlepszym miejscem byłby teren, gdzie występuje brak lasów w sąsiedztwie, by uniknąć turbulencji wiatru, które to mają wpływ na efektywność pracy turbiny. Zakłada się tu przestrzeń w promieniu około 2-3 km. Następnie badamy odległości posadowienia EW od domów mieszkalnych. W przypadku EW o wysokości do 50 metrów wymagana odległość to około 200m, w przypadku wyższych EW minimalna odległość to 500m. Odległość ta związana jest głównie z izofonami rozchodzącego się hałasu wytwarzanego przez pracującą turbinę. Są to ustawowo przyjęte odległości. Za podstawowy akt prawny regulujący lokalizację elektrowni wiatrowej uważane jest rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 29 lipca 2004 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku ( z 2004 r. Nr 178 poz. 1841). Turbina elektrowni wiatrowej emituje stały hałas o określonym poziomie. W zależności od jego poziomu w określonym promieniu od masztu nie może znaleźć się zabudowa mieszkaniowa. Drugim istotnym elementem stanowiącym wybór miejsca jest lokalizacja najbliższej linii energetycznej średniego lub wysokiego napięcia. Zbyt duża odległość to dodatkowe koszty przy budowie własnej linii do wpięcia się w linię zakładu energetycznego. Po dokonaniu wyboru miejsca na budowę EW można podpisać umowę dzierżawy z jej właścicielem, lub zakupić interesującą nas teren. Kolejnym krokiem w naszym przedsięwzięciu to: WARUNKI PRZYŁĄCZENIA DO SIECI OPERATORA (WYDAWANE PRZEZ ZAKŁAD ENERGETYCZNY). W tym celu należy pobrać druki wniosku o wydanie warunków technicznych przyłączenia do sieci dla producentów energii. Każdy zakład energetyczny dysponuje właściwym dla siebie wzorem. Wypełniając ten druk należy już podjąć decyzję jaka moc nas interesuje, jakie zamierzamy postawić turbiny. Do wypełnionego wniosku należy dołączyć dokument uprawniający do dysponowania działką (akt notarialny lub umowa dzierżawy) oraz mapę sytuacyjno-wysokościową (z miejscowego Wydziału Geodezji i Kartografii). W odpowiedzi uzyskamy informacje o możliwości uzyskania mocy przyłączeniowych i jakim warunkom technicznym należy sprostać, by zakład energetyczny odbierał od producenta wytworzony prąd oraz umowę o przyłączenie do sieci operatora. Z nieoficjalnych źródeł wiadomo, że na dzień dzisiejszy łatwiej uzyskać warunki techniczne przyłącza na małe farmy do 2 MW niż na duże. Dużą przeszkodą jest tu infrastruktura sieci elektroenergetycznej, jak również fakt pojawienia się spekulantów, którzy podpisują dzierżawę, rezerwują warunki przyłącza do sieci i sprzedają inwestorom. Ponadto w przypadku budowania farmy powyżej 2 MW zakład energetyczny wymaga od inwestora przygotowania raportu oddziaływania na sieć elektroenergetyczną. Następnie należy udać się do Urzędu Gminy w celu uzyskania DECYZJI O WARUNKACH ZABUDOWY. Do wniosku załączyć należy mapę ewidencyjną i dokumenty o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz specyfikację techniczną wybranej EW. W odpowiedzi na podstawie otrzymamy decyzje i warunki dla budowy naszej elektrowni wiatrowej. Miedzy innymi zawarte zostaną wytyczne co do zakresu inwestycji, ochrony środowiska i zdrowia ludzi oraz dziedzictwa kulturowego i zabytków, ochrony powietrza. Wójt Gminy w porozumieniu z Powiatowym Inspektorem Sanitarnym i Wydziałem Ochrony Środowiska wyda decyzję o odstąpieniu bądź konieczności sporządzenia Raportu Oddziaływania na Środowisko Elektrowni Wiatrowych. Raport ten winien zawierać między innymi dane o inwestycji, opis stanu środowiska, charakterystykę techniczną inwestycji, potencjalne oddziaływanie elektrowni na środowisko, analizę hałasu. Inwestor zobowiązany zostanie również do wystąpienia o wyłączenie z produkcji rolnej gruntów przeznaczonych pod zabudowę. Właściwy Starosta wydając decyzję o wyłączeniu gruntów z prod. rolnej ustala warunki, między innymi wysokość opłaty, którą należy uiszczać przez okres 10 lat. Następny krok to sporządzenie PROJEKTU ENERGETYCZNEGO. W tym celu należy podpisać umowę z projektantem, który przygotuje projekt przyłącza energetycznego według wydanych warunków przyłączenia do sieci i uzgodni projekt z właściwym zakładem energetycznym. Kolejny krok to OPRACOWANIE PROJEKTU BUDOWLANEGO. W tym celu należy projektantowi przedstawić jaka elektrownia będzie budowana, przedłożyć specyfikacje techniczną EW i inne dokumenty, których zażąda projektant. Do opracowania projektu budowlanego uprawniony geolog musi wykonać BADANIE GEOLOGICZNE GRUNTU, w celu właściwego zaprojektowania fundamentów na danym terenie. Następnie składamy wniosek o POZWOLENIE NA BUDOWĘ we właściwym Starostwie Powiatowym. Do wniosku należy dołączyć: 4 egz. projektu budowlanego z opiniami i decyzją o warunkach zabudowy, projekt energetyczny, dokumenty o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, oraz decyzję środowiskową. Zgodnie z wytycznymi prawa budowlanego otrzymany decyzję zatwierdzającą projekt budowy elektrowni wiatrowej i pozwolenie na budowę wraz z zachowaniem warunków zgodnych z prawem budowlanym. W przypadku gdy budowane przez inwestora przyłącze energetyczne będzie przebiegało pod drogą publiczną wymagana jest również Decyzja Powiatowego Zarządu Dróg, co wiąże się również z corocznymi opłatami za przebieganie linii pod drogą. W sytuacji, gdzie prowadzone pod ziemią przyłącze energetyczne będzie przebiegało przez ziemię osób trzecich, również wymagana jest pisemna zgoda właścicieli tych ziem. Zakładając, że pozytywnie zaopiniowano wszelkie pozwolenia, zezwolenia i wydano pozytywne decyzje dla naszej inwestycji zaczynamy budowę fundamentów i przyłącza energetycznego. Po zakończeniu budowy, złożeniu dziennika budowy i zawiadomieniu Inspektora Nadzoru Budowlanego, Straży Pożarnej, Inspektora Pracy o zakończeniu prac budowlanych, pozostaje nam uzyskanie pozwolenia na użytkowanie elektrowni wiatrowej, które wydaje Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego zgodnie z kodeksem postępowania administracyjnego i Prawem budowlanym. W międzyczasie, po otrzymaniu warunków przyłącza z zakładu energetycznego i umowy o przyłączenie do sieci z operatorem należy dokonać wyboru konkretnego dostawcy, uzgodnić cenę i podpisać umowę na zakup EW. Często bywa tak, że sprzedawca oferujący nam EW współpracuje z firmami transportowymi i kompleksowo załatwia załadunek, transportu, i rozładunek EW jak również montaż i uruchomienie EW. Dalej należy dokonać wyboru producenta rozdzielni energetycznej i transformatorów, zakupić kabel energetyczny do przyłącza. Po montażu i próbnym uruchomieniu EW należy uzgodnić z zakładem energetycznym termin odbioru technicznego i włączenia do sieci energetycznej. Końcowym etapem drogi administracyjnej jest ubieganie się o KONCESJĘ NA WYTWARZANIE ENERGII EKLEKTRYCZNEJ. W tym celu należy zwrócić się z wnioskiem do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o wydanie koncesji. We wniosku należy wskazać na jaki okres ma być udzielona koncesja, należy załączyć miedzy innymi dokumenty rejestrowe przedsiębiorstwa, oświadczenie o niekaralności, przedłożenie poświadczonych kserokopii dotyczących ubiegania się o pozwolenia na budowę, pozwolenie na użytkowanie wybudowanych EW, schematy i sposób instalowania układów pomiarowych, oświadczenie o mocy zainstalowanej generatora EW, dokument potwierdzający zakup EW, opis parametrów technicznych urządzenia, oświadczenia o planowanych przychodach i kosztach. Po otrzymaniu wszystkich właściwych dokumentów Prezes URE na podstawie Prawa energetycznego wydaje decyzje o udzieleniu koncesji na określonych w koncesji warunkach. Nic nie stoi na przeszkodzie by we wcześniejszym etapie ubiegać się nie tyle o koncesje co o uzyskanie promesy koncesji na wytwarzanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. Na zakończenie zawieramy umowę z zakładem energetycznym na sprzedaż energii elektrycznej, uzgodnienia instrukcji współpracy z operatorem sieci i umowę sprzedaży praw majątkowych. Producent "zielonej energii" otrzymuje od Prezesa Urzędu Regulacji i Energetyki dokument potwierdzający wytworzenie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych → świadectwo pochodzenia. Informacja o przyznaniu świadectw pochodzenia przez Prezesa URE jest następnie przekazywana przez URE do Towarowej Giełdy Energii, która od momentu zarejestrowania świadectwa nadaje mu charakter prawa majątkowego. Prawo Majątkowe stanowi towar giełdowy i jest przedmiotem obrotu Towarowej Giełdy Energii. Procedura prawno-administracyjna dla tej inwestycji nie jest łatwa. Osiągnięcie celu jest czasochłonne i wymaga nie tylko dużego nakładu finansów, ale ogromnej cierpliwości, sama procedura postawienia i uruchomienia elektrowni wiatrowej trwa relatywnie krótko w stosunku do drogi administracyjnej, która trwać może nawet do dwóch lat. Wiąże się to z tym, że wielu urzędników po raz pierwszy styka się w swojej pracy z tego rodzaju inwestycją, brakuje im kompetencji i podchodzą do tego bardzo ostrożnie. Jednak nie powinno to zniechęcać potencjalnych inwestorów. Jest to obiecujące źródło dochodów, rachunek ekonomiczny i ciągły wzrost zainteresowania świadczą o opłacalności inwestycji. Grudzień 2008 mgr Magdalena Suska-Szczerbicka Literatura: 1. Dyrektywy 2001/77/EC: Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 września 2001 w sprawie promowania energii elektrycznej produkowanej z odnawialnych źródeł energii na wewnętrznym rynku energetycznym. 2. Ministerstwo Środowiska "Odnawialne Źródła Energii Podstawowe Informacje, Departament Globalnych Problemów Środowiska i Zmian klimatu", Warszawa 2007r. 3. Polskie Stowarzyszenie Energetyki wiatrowej "Energetyka Wiatrowa w Europie i w Polsce", Szczecin 4. "Zarządzanie strategiczne, systemowa koncepcja biznesu" pod red. M. Moszkowicza, PWE Warszawa 2005 5. "Zarządzanie środowiskiem czII" pod red. Z. Nowaka, WPŚ Gliwice 2001 6. Lorenc H. Oferta ośrodka Meteorologii IMGW, http: 7. art. 3 i art. 10, Dz. U. nr 122, z 2006 r. z późn. zm. Ministra Środowiska z dnia 29 lipca 2004 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku ( z 2004 r. Nr 178 poz. 1841). 9. Prawo Ochrony środowiska ( 2008r. nr 25 poz. 150). 10. art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. nr 98 poz. 1071 z późn. zm.) 11. art. 60 ust 1 i art. 61 ust. 1 pkt 1-5 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ( z 2003r. nr 80 ze zm.) 12. art. 36 ust. 1 , art. 42 ust. 2 ustawy Prawo budowlane. 13. art. 32, art. 33, art. 36 i art. 37 w związku z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997r. Prawo energetyczne ( z 2006r. nr 89 poz. 625, nr 104, nr 158, i nr 170 poz. 1217). Wprowadzona w 2016 r. tzw. ustawa odległościowa wymaga, by odległość między zabudowaniami a wiatrakiem była równa przynajmniej dziesięciokrotności jego wysokości. Nowe propozycje mają na celu modyfikację tych przepisów Rząd przyjął projekt nowelizacji tzw. ustawy wiatrakowej (10H). Ma być łatwiej budować wiatraki - w odległości 500 m od najbliższych zabudowań. Zmiany wpłyną na procedury budowania farm wiatrakowych. Rząd przyjął projekt ustawy wiatrakowej o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych – tzw. ustawę odległościową, która przewiduje utrzymanie zasady lokowania nowej elektrowni wiatrowej wyłącznie na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i zachowuje ogólną regułę 10H, która jest zdefiniowana jako 10-krotność całkowitej wysokości wiatraka do najwyższego punktu osiąganego przez obracające się łopaty. Jednak w szczególnych przypadkach to gminy miałyby decydować o wyznaczaniu lokalizacji elektrowni wiatrowych w ramach lokalnej procedury planistycznej. W nowej ustawie wiatrakowej minimalną odległość turbin wiatrowych od zabudowań określono na 500 m. Do projektu łagodzącego zapisy w tzw. ustawie odległościowej dodane zostały także regulacje ograniczające możliwość budowy turbin wiatrowych w pobliżu linii przesyłowych najwyższych napięć. Głównym celem proponowanych rozwiązań są uelastycznienie zasad umożliwiających rozwój lądowej energetyki wiatrowej, co skutkować będzie spadkiem cen energii i zwiększy poziom inwestycji w kraju, ułatwienie rozwoju zabudowy mieszkaniowej – głównie na terenach wiejskich, o co bardzo zabiegają mieszkańcy gmin, w których istnieją już elektrownie wiatrowe, kontynuacja pełnej ochrony społeczności lokalnych przed wpływem elektrowni wiatrowych, zwiększenie poziomu bezpieczeństwa poprzez dodatkowe obowiązki serwisowe dla wytwórców. Spis treściUstawa odległościowa - zasada 10HDotychczasowe przepisy dotyczące energetyki wiatrowejJak obecnie obliczyć odległość domu od wiatrakaOgólna zasada lokalizacji farm wiatrowych i budynkówElektrownie wiatrowe zgodne z planem zagospodarowania przestrzennegoKiedy minimalna odległość nie jest wymagana Ustawa odległościowa - zasada 10H Uelastycznienie tzw. zasady 10H jest kluczowe dla dalszego rozwoju technologii wiatrowej na lądzie oraz możliwości wykorzystania taniej energii dla przemysłu. Nowe propozycje mają na celu modyfikację przepisów, które pozwolą na realizację nowych inwestycji w zakresie wznoszenia elektrowni wiatrowych. Przedstawione w marcu br. założenia do aktualizacji Polityki Energetycznej Polski do 2040 roku przewidują dalszy rozwój OZE oraz dynamizację we wszystkich sektorach, co przy zwiększonych ambicjach może oznaczać osiągniecie 50 GW zainstalowanej mocy w odnawialnych źródłach już w 2030 r. Nowe przepisy mają też zapewnić właściwy poziom kontroli nad tym procesem przez władze gminne i społeczność lokalną, a także odpowiedni poziom bezpieczeństwa eksploatacji elektrowni wiatrowych przy pełnej informacji o planowanej inwestycji dla mieszkańców gmin, w których lokalizowane będą instalacje wiatrowe. Dla ochrony najcenniejszych walorów przyrodniczych, utrzymany zostanie również zakaz lokalizacji elektrowni wiatrowych na obszarach parków narodowych, rezerwatów przyrody, parków krajobrazowych i obszarów Natura 2000. Obowiązek zachowania odległości pozostawiono tym samym w przypadku parków narodowych (10H) i rezerwatów przyrody (500 metrów). Dotychczasowe przepisy dotyczące energetyki wiatrowej Ustawa całościowo regulująca kwestie lokalizacji elektrowni wiatrowych weszła w życie 16 lipca 2016 r. To była ważna data, ponieważ warunkuje ona możliwość realizacji inwestycji na podstawie wcześniej obowiązującychi mniej restrykcyjnych przepisów. W omawianej Ustawie o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych znajduje się ogólna zasada określająca wzajemną lokalizację elektrowni wiatrowej i budynków mieszkalnych lub budynków o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa (np. budynków usługowo-mieszkalnych). Autor: Andrzej T. Papliński Posadowienie farmy wiatrowej w pobliżu naszej działki nie musi oznaczać zakazu jej zabudowy Jak obecnie obliczyć odległość domu od wiatraka Przepis wskazujący sposób pomiaru odległości między elektrownią wiatrową a budynkiem mieszkalnym (art. 5 ust. 1) brzmi z pozoru skomplikowanie, jednak jego stosowanie w praktyce jest dość proste. Jeśli jesteśmy właścicielami domu jednorodzinnego, a w jego pobliżu ktoś zamierza wybudować wiatrak, to odległość między rzutem poziomym domu a terenem, który w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego został przeznaczony na elektrownię wiatrową, zgodnie z ogólną zasadą musi wynosić co najmniej dziesięciokrotność całkowitej wysokości wiatraków przewidzianej w tym planie. Ta sama reguła odnosi się do budynków, dla których zostało wydane pozwolenie na budowę lub przyjęte bez sprzeciwu zgłoszenie ich budowy – w takich sytuacjach odległość obliczana jest od rzutu budynku określonego w projekcie zagospodarowania działki. Jeżeli natomiast jesteśmy posiadaczami decyzji o warunkach zabudowy wydanej dla działki, na której zamierzamy postawić dom mieszkalny, to w planie miejscowym minimalna odległość elektrowni wiatrowej (granicy terenu pod nią przeznaczonego) będzie liczona nie od przewidywanej lokalizacji budynku, lecz od granicy terenu objętego tą decyzją (granicy działki). W odwrotnej sytuacji, gdy farma wiatrowa już istnieje, a my chcemy wybudować dom, minimalną odległość mierzy się od obszaru wyznaczonego przez maksymalny zasięg obracających się łopat wiatraka do linii rozgraniczającej teren przeznaczony w planie miejscowym pod zabudowę mieszkalną albo do granicy terenu przeznaczonego pod taką zabudowę w decyzji o warunkach zabudowy. Ogólna zasada lokalizacji farm wiatrowych i budynków Podsumowując odległość, w której mogą być lokalizowane i budowane domy: jest równa lub większa od dziesięciokrotności wysokości elektrowni wiatrowej mierzonej od poziomu gruntu do najwyższego punktu budowli, wliczając elementy techniczne, w szczególności wirnik wraz z łopatami (całkowitej wysokości elektrowni wiatrowej). Zasadę tę znajdziemy w art. 4 ust. 1 Ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych. Powyższy przepis ma zastosowanie zarówno do nowych budynków, jak i nowych elektrowni. Obowiązuje zatem bez względu na to, czy inwestycja polega na budowie budynku, czy też wiatraka. Wskazana w ustawie minimalna odległość (10H - 10 razy wysokość wiatraka) nie jest wymagana w razie przebudowy, nadbudowy, rozbudowy, remontu, montażu ani odbudowy budynku mieszkalnego albo budynku o funkcji mieszanej, w skład której wchodzi funkcja mieszkaniowa (art. 4 ust. 3). Dzięki takiemu rozwiązaniu właściciele istniejących domów, w pobliżu których istnieje lub powstanie elektrownia wiatrowa, mają możliwość dalszego korzystania ze swoich obiektów, utrzymywania ich w należytym stanie technicznych, a nawet powiększania ich powierzchni. Dlatego też nie należy obawiać się nakazu rozbiórki budynku lub zakazu wykonywania w nim robót budowlanych wyłącznie z powodu sąsiedztwa elektrowni wiatrowej. Ponadto warto wiedzieć, że przepisy ustawy nie dotyczą mikroinstalacji, czyli wiatraków o mocy nie większej niż 50 kW, przyłączonych do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV. Takie nieduże przydomowe wiatraki zostały wyłączone z definicji elektrowni wiatrowej. Elektrownie wiatrowe zgodne z planem zagospodarowania przestrzennego Lokalizację elektrowni wiatrowej można obecnie ustalić wyłącznie na podstawie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (art. 3 ustawy), a ich lokalizacja musi spełniać warunek odległości od zabudowy mieszkaniowej. Jeśli na danym terenie nie ma planu miejscowego, który przewiduje wiatraki, to elektrownia tam nie powstanie. Dlatego tak ważne jest, aby interesować się procedurami planistycznymi dotyczącymi terenów położonych w sąsiedztwie naszej działki. Pamiętajmy, że właściciele nieruchomości nie są informowani o uchwalaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Każdy musi samodzielnie śledzić Biuletyn Informacji Publicznej lub stronę internetową gminy. Kiedy minimalna odległość nie jest wymagana Wskazana w ustawie minimalna odległość (10 razy wysokość wiatraka) nie jest wymagana w razie przebudowy, nadbudowy, rozbudowy, remontu, montażu ani odbudowy budynku mieszkalnego albo budynku o funkcji mieszanej, w składktórej wchodzi funkcja mieszkaniowa (art. 4 ust. 3). Dzięki takiemu rozwiązaniu właściciele istniejących budynków, w pobliżu których istnieje lub powstanie elektrownia wiatrowa, mają możliwość dalszego korzystania ze swoich obiektów, utrzymywania ich w należytym stanie technicznych, a nawet powiększania ich powierzchni. Dlatego też nie należy obawiać się nakazu rozbiórki budynku lub zakazu wykonywania w nim robót budowlanych wyłącznie z powodu sąsiedztwa elektrowni wiatrowej. Ponadto warto wiedzieć, że przepisy ustawy nie dotyczą mikroinstalacji, czyli wiatraków o mocy nie większej niż 50 kW, przyłączonych do sieci elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV. Takie nieduże przydomowe wiatraki zostały wyłączone z definicji elektrowni wiatrowej. Podstawa prawna: Ustawa z 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych ( DzU z 2019 r. poz. 654) Materiał Partnera Zadaniem turbiny wiatrowej, jest zamiana energii kinetycznej wiatru na pracę mechaniczną wirnika. Jej samodzielna budowa sposobem gospodarczym, wbrew pozorom nie jest zadaniem bardzo skomplikowany. W artykule opisana zostanie budowa turbiny wiatrowej o mocy 1000 W, a energia ta wystarczy na oświetlenie wjazdu do domu, podgrzać wodę w bojlerze czy nawet wspomóc instalację Założenia wstępne i zasada działania Nasza turbina będzie miała postać wielopłatowego wiatraka o poziomej osi obrotu. Śmigła umieszczone na piaście, przenosić będą obroty na wirnik za pomocą wału. Na jego końcu, zamocowane zostanie koło pasowe, napędzające alternator i generujące w nim prąd – podobnie jak ma to miejsce w samochodzie. Całość umieszczona zostanie na pięciometrowym maszcie, przymocowanym do płyty chodnikowej i zabezpieczonej trzema naciągami. Zamontowana zostanie także instalacja odgromowa. Taki mechanizm może okazać się interesującą alternatywą, na przykład dla popularnych ostatnio instalacji fotowoltaicznych. Łopaty, piasta, oraz wał główny Łopaty będą miały kształt prostokątów o wymiarach 100 × 20 [cm], należy wyciąć je z blachy o grubości 3 [mm] za pomocą szlifierki kątowej. Elementem nośnym skrzydła, będzie rura stalowa o średnicy ¾”, przykręcona do skrzydła w trzech miejscach – na obrzeżu, w środku i blisko centrum wiatraka. Tak przygotowane 12 skrzydeł, należy przyspawać pod kątem 29o do piasty stalowej o średnicy 20 [cm]. Piasta to część wału głównego – jako wał można wykorzystać półośkę z samochodu osobowego, idealnie nadaje się do tego model z Fiata 126p. Bez problemu można zakupić ten element na przykład na złomowisku lub komisie samochodowym z używanymi częściami. Proponowany projekt, można modyfikować już na tym etapie, o inne średnice łopat wirnikowych: 1,5 m, 1,75 m, 1,96 m, 2,3 m. Ster ogonowy oraz wał obrotowy Aby optymalnie wykorzystać siłę wiatru, nasz mechanizm musi ustawiać się prostopadle do siły wiatru. Potrzebne do tego są 2 elementy: ster oraz wał obrotowy. Star wycinamy z tej samej blachy co skrzydła – nadając mu kształt płetwy. Należy przyspawać go do rury stalowej o długości 3 [m], taka długość zapewni odpowiednią czułość na zmianę kierunku wiatru. Całość konstrukcji umieszczamy na tzw. wale obrotowym, za pomocą którego cały mechanizm będzie mógł się obracać o 360o. Najprostszym rozwiązaniem będzie wykorzystanie tylnego, używanego mostu samochodowego. Podobnie jak wał główny, zakupimy go jako część używaną. Ogranicznik pracy turbiny wiatrowej W profesjonalnych turbinach wiatrowych o dużych mocach montowany są hamulce aerodynamiczne i elektrodynamiczne. Bez tego elementu łopaty mogłyby po prostu odlecieć pod wpływem siły odśrodkowej lub zostać połamane poprzez silne podmuchy wiatru. Proponowana konstrukcja również wymaga zabezpieczenia przed tego typu zagrożeniem, jednak zastosowane zostanie znacznie prostsze, ale równie skuteczne rozwiązanie. Do głowicy, należy zamontować ster boczny usadowiony pod kątem prostym do osi wirnika. Wykonać go można z tego samego materiału co łopaty, jednak powinien być od nich o połowę krótszy. Kolejnym krokiem jest zamontowanie go na rurze stalowej o średnicy ¾”, o długości 50 cm. Taka konstrukcja zapewni obrócenie się całego urządzenia o 90 stopni w przypadku wichury, dzięki czemu łopaty przestaną się obracać. Gdy wiatr zmniejszy swoją siłę, głowica wróci do pozycji pracującej pod wpływem swojego ciężaru. Maszt Na maszcie umieścimy nasz cały mechanizm. Przedstawiciel spółki Jaromir Jarzębski działającej na rynku OZE zauważa: -Profesjonalne maszty mają wysokość nawet 150 metrów, ponieważ na tej wysokości wiatr wieje bez zawirowań i zakłóceń. Nasz amatorski mechanizm zamontujemy nieco niżej – wieża będzie miała wysokość 5 [m]. W przekroju powinna przyjąć kształt ostrosłupa ściętego, o podstawie czworokąta. Najlepiej wykonać go z kątowników stalowych, połączonych prętami przyspawanymi kratowo dla wzmocnienia konstrukcji. Wieżę przykręcamy do płyty chodnikowej. Mechanizm umieszczony na szczycie posiada sporo elementów ruchomych – z tego powodu wymagał będzie przeglądów i prac konserwacyjnych. Wieża powinna zatem być stabilna i trwała, dlatego trzeba wzmocnić ją naciągami z linek stalowych. Jednym z rozwiązań, jest zakopanie zwykłej kostki brukowej przewierconej na wylot, na głębokość 120 [cm]. Przez otwór, przekładamy szpilkę o średnicy 14 [mm], z przykręconym do niej uchem, do którego należy przymocować linkę, a jej drugi koniec do szczytu masztu. Minimalna ilość odciągów to 3, jednak można zastosować 4 dla osiągnięcia lepszej stabilność. Turbiny do samodzielnego złożenia Alternatywą dla całkowicie samodzielnego konstruowania turbiny, są gotowe do złożenia wiatraki z całym potrzebnym osprzętem. Szczególną popularnością, cieszą się wiatraki prądotwórcze z włókiem szklanych, generujące moc od kilkuset, do nawet 3000 watów. Wybór gotowego pakietu, gwarantuje wiele korzyści: optymalnie dobrane, współgrające ze sobą podzespoły, gwarancja producenta, włókno szklane jest niezwykle odporne na warunki atmosferyczne, rozpoczęcie pracy już przy najmniejszych podmuchach. Często w takim zestawie, zakupić można inwertery energii elektrycznej, dzięki czemu cały system możemy wpiąć do sieci i od razu po montażu oszczędzać na rachunkach. Domowa instalacja tego typu, to także gwarancja bezpieczeństwa, dzięki systemom bezpiecznej pracy w postaci hamulców aerodynamicznych i elektromagnetycznych. Dziękujemy za ocenę artykułu Błąd - akcja została wstrzymana Przeczytaj także Innowacje Żaluzje fasadowe. Rola i znaczenie Wielu inwestorów decyduje się na zainstalowanie na budynkach osłon zewnętrznych, takich jak żaluzje fasadowe. Ich nowoczesny design i wysoka jakość zastosowanych materiałów powodują, że rozwiązanie... Budowa Najważniejsze parametry techniczne okien Wybór okien do domu wbrew pozorom nie jest prostym zadaniem. Oprócz wyboru materiału ich wykonania, czy zwrócenia uwagi na estetykę, należy także uwzględnić parametry techniczne, które tak naprawdę...

budowa elektrowni wiatrowej krok po kroku