Kliknij tutaj --> 🎨 myszka cielęca co to jest

Pewną nowością jest za to technologia BlueTrack. Wykorzystywana jest szeroka wiązka niebieskiego światła. Może działać na każdej powierzchni, a przy tym wykorzystuje technologię laserową. Polecana jest szczególnie do biura. Na co zwrócić uwagę przy wyborze? Wybierając akcesoria do komputerów warto wziąć pod uwagę: Windows 11: Kliknij prawym przyciskiem myszy Kopiuj i wklej nie działa — Szybka poprawkaOto jak działa funkcja kopiowania i wklejania. Za każdym razem, gdy k Co to jest 300 DPI? Czym jest DPI (Dots Per Inch)? To ilość pikseli przypadających na cal. Czyli gdy ktoś mówi o zdjęciu 300 DPI, to tak, jakby mówił, że jego obraz będzie się składał z 300 kropek (pikseli) przypadających na 2,54 centymetra (1 cal). Karkówka, która jest w sposób naturalny przerośnięta tłuszczem, doskonale nadaje się do pieczenia. W ekologicznym podejściu ważne jest wykorzystanie całego zwierzęcia. Glowa cielęca bogata jest w żelatynę i powstają z niej galarety mięsne oraz potrawki. W kuchni wykorzystuje się także ozór, który jest bardzo delikatny w smaku. Tycz [pl] Oczkowski [pl] Ignaczak [pl] Last updated November 21, 2023. How to say Myszka in Polish? Pronunciation of Myszka with 1 audio pronunciation, 2 sentences and more for Myszka. Description Pour Site De Rencontre Homme. Pieczeń cielęca jest idealnym daniem na niedzielny rodzinny obiad, czy też sobotni – zrobiony wspólnie z przyjaciółką lub chłopakiem. Danie nie wymaga wiele zabiegów. Można pogawędzić w kuchni zaglądając od czasu do czasu do pieczeni. Żeby stała się pełnoprawnym obiadem trzeba coś do niej dodać, np. kopytka, które – już z powodu samej nazwy – pasują do pieczeni cielęcej. Danie dla 2-3 osób kosztuje też relatywnie mało. Użyta w tym przepisie szynka cielęca kosztowała niecałe 15 zł, kopytka 5 zł, dwie butelki soku jabłkowego jednodniowego 6 zł (większa część drugiej została podana do popicia). Reszta, którą można wycenić na ok. 5 zł, znajduje się praktycznie w każdej kuchni. Składniki: 1 opakowanie mrożonych kopytek ziemniaczanych (ok. 5 zł) 500 g szynka cielęca (część krzyżowa udżca) 1 duże jabłko pół łyżki cukru 0,5 łyżeczki mielonego cynamonu 2 łyżki gęstej, kwaśnej śmietany 300 ml soku jabłkowego 1 cebula 3 łyżki masła klarowanego sól i biały pieprz do smaku. Cielęcinę myjemy, osuszamy, nacieramy solą i białym pieprzem. Podsmażamy delikatnie na maśle klarowanym (nie przypala się tak, jak zwykłe) na średnim ogniu i obracamy, aby przyrumieniła się z każdej strony, a po podsmażeniu wyjmujemy z patelni. Na pozostałym maśle szklimy pokrojoną w piórka cebulę. Cielęcinę przekładamy do wysokiego rondelka, dodajemy cebulę, polewamy sokiem, przykrywamy i dusimy na małym ogniu, od czasu do czasu przekręcając szynkę na drugą stronę. Po upływie ok. godziny (kiedy cielęcina jest miękka) wkładamy do rondelka obrane, pozbawione gniazd nasiennych i pokrojone jabłko, dodajemy resztę soku i posypujemy je cukrem i cynamonem. Cielęcinę dusimy jeszcze pod przykryciem maksymalnie pół godziny. Kiedy szynka jest gotowa, nie kroimy jej od razu tylko zawijamy w folię aluminiową i trzymamy w cieple ok. 10 minut. Jeśli będziemy chcieli pokroić szynkę od razu wtedy się zacznie się rozpadać pod naciskiem noża. Sos spod szynki odparowujemy do żądanej objętości lub dolewamy więcej soku czy wody, jeśli jest go za mało. Połowę jabłka usuwamy, a pozostałą połowę miażdżymy widelcem – będzie tak miękkie, że da się to zrobić z łatwością. Do filiżanki dodajemy 2 łyżki kwaśnej śmietany, dolewamy część sosu i mieszamy. Dopiero taką mieszankę wlewamy do całości sosu (inaczej śmietana mogłaby się ściąć). Do 2-3 litrów osolonej, wrzącej wody wrzucamy pojedyńczo zmrożone kopytka. Do wody można dodać odrobinę masła lub oleju, aby kopytka się nie sklejały. Gotujemy jeszcze 5 minut od wypłynięcia na powierzchnię i wyjmujemy je łyżką cedzakową. Na talerz wlewamy sos, układamy na nim pokrojoną cielęcinę oraz podzielone na porcje kopytka, które możemy oprószyć cynamonem. Definicja WĄTRÓBKA CIELĘCA SZPIKOWANA SŁONINĄ: SKŁADNIKI: * 500 g wątróbki cielęcej * 150 g słoniny * 1 cebula * 5 jagód jałowca * 1 marchewka, 1 pietruszka * 150 ml śmietany 18% * 150 ml wywaru (może być z kostki) * 80 g mąki * 2 łyżki tłuszczu * sól, pieprz WYKONANIE: Wątrobę myjemy, osuszamy, usuwamy błony i tłuszcz, kroimy w plastry. Słoninę kroimy w słupki i zamrażamy, potem szpikujemy nimi wątróbkę, oprószamy ją solą, pieprzem i mąką. Obsmażamy wątróbkę na tłuszczu, aż do zrumienienia. Cebulę oraz jarzyny obieramy. Cebulę kroimy w cienkie plasterki, jarzyny ucieramy na grubej tarce. Krótko przesmażamy. W rondelku układamy: wątróbkę, jarzyny, a potem zalewamy wszystko śmietaną i wywarem z rozgniecionymi jagodami jałowca. Dusimy na małym ogniu około 15 minut, często mieszając. Czym jest Wątróbka cielęca szpikowana znaczenie w Słownik W . Nadal nie mamy odpowiedzi na miękka skóra cielęca. Krzyżówka. Nadal pracujemy nad znalezieniem właściwej odpowiedzi. Spróbuj wrócić później lub poszukaj innego. Wyszukaj krzyżówkę znasz odpowiedź? inne krzyżówka Skóra cielęca Skóra cielęca na cholewki i torebki Wyprawiona skóra cielęca Miękka czapka bez daszka Gruba, miękka tkanina jedwabna Bardzo cienka, miękka tkanina jedwabna ... miękka, roślina kwasolubna Miękka czapka wojskowa lub harcerska bez daszka Miękka puszysta tkanina o lśniącym wierzchu Miękka i puszysta wełna kóz angorskich pisownia oryginalna 12a miękka masa zmieszanych substancji Miękka, wewnętrzna warstwa psiego futra, Miękka tkanina bawełniana Miękka tkanina Miękka puszysta wełna Miękka, wewnętrzna warstwa psiego futra, Materia tkankowa, stosunkowo miękka, tworząca części roślin, narządy zwierząt Miękka cześć owocu lub narządu Miękka część owocu Miękka, wewnętrzna część czegoś, głównie owoców trendująca krzyżówki M1 miejsce, gdzie się można rozbić 3j coś strasznego dla śpiącego F16 stadionowe wycinki z kibicami 9l treściwa mieszanka dla bułanka K1 nasilenie wrażeń 20a kłopot i utrapienie 14a czeka na rozładowanie Ozdobna opaska na głowę, czasem wysadzana drogimi kamieniami Osoba żyjąca w skrajnej biedzie 5a glosa na marginesie N16 władał bojarami 17f diwa go nie grywa Zespół, z którym śpiewał marek grechuta, a potem andrzej zaucha Dorota, świetna polska pięcioboistka Allan poe, pionier noweli kryminalnej Co to znaczy MyszkaJak piszemy MYSZKA: mysz/ka tej -sz/ce, tę -sz/kę, z -sz/ką; tych -szek, tym -sz/ Masonka:Co to jest mason/ka tej -n/ce, tę -n/kę, z -n/ką; tych -nek, tym -n/kom Matowieć:Co to jest matowieć (on) -eje, -eją Mikroklimat:Co to jest mikro/klimat -atu, -acie Murzynka:Co to jest Murzyn/ka tej -n/ce, tę -n/kę, z -n/ką; tych -nek, tym -n/kom jest Myszka znaczenie w Pisownia i znaczenie M . Dodano: 9 września 2019Autor:Admin Siara Siara jest specyficzną wydzieliną gruczołu mlekowego, wydzielaną przez pierwsze 5-6 dni po wycieleniu krowy. Jest ona cennym źródłem składników pokarmowych oraz substancji czynnych, niezbędnych do prawidłowego wzrostu i rozwoju cielęcia. Zaspokaja nie tylko jego potrzeby pokarmowe, ale dzięki obecności immunoglobulin pozwala mu uzyskać odporność bierną. Dwie godziny po porodzie Skład siary i możliwości wchłaniania z niej immunoglobulin przez cielę zmieniają się z czasem. Dlatego tak ważne jest szybkie podanie pierwszej porcji siary dobrej jakości (nie później niż 2 godziny po porodzie). Wraz z pierwszą porcją cielę powinno pobrać ok. 100 g immunoglobulin. Dobra siara zawiera ok. 50 g immunoglobulin/litr. Pojemność trawieńca nowo narodzonego cielęcia wynosi ok. 2 litrów, dlatego tylko siara dobrej jakości może w odpowiedni sposób zabezpieczyć cielę. Czas podania siary jest ważny z kilku powodów: zawartość immunoglobulin w siarze spada w kolejnych godzinach po wycieleniu, tylko w pierwszych godzinach życia możliwe jest wchłanianie przeciwciał przez cielę, bowiem tylko w tym czasie w jego żołądku nie występuje kwas solny powodujący ścięcie białek, w siarze obecny jest inhibitor trypsyny blokujący trawienie białek, a pory w jelitach są na tyle duże, że mogą przechodzić przez nie immunoglobuliny, z czasem zmniejsza się możliwość absorpcji przeciwciał przez cielę. Zaraz po wycieleniu ich wchłanianie jest na poziomie ok. 95%, po 24 h ok. 10%, a po 36 h są trawione tak, jak inne białka. Nie tylko czas, czyli siara w banku Jednak nie tylko czas ma znaczenie. Cielę nie nabędzie odporności nawet, jeśli podamy mu odpowiednie ilości siary w optymalnym czasie, jeżeli będzie to siara o zbyt niskim poziomie immunoglobulin. Ze względu na dużą zmienność jakości siary (rys 1.), zależnej od wielu czynników (rys 2.) zabiegiem niezbędnym jest jej badanie przed podaniem cielęciu oraz zamrażanie niewielkich porcji (1-2 l) siary dobrej jakości o zawartości co najmniej 80 g immunoglobulin na litr (wskazanie densymetru min. 1,057 g/cm3), w tzw. „banku siary”. Rys. 1. Zawartość immunoglobulin w siarze krów w 2. godzinie po wycieleniu (za Guliński i in., 2016) Rys. 2. Procent krów o zawartości immunoglobulin w siarze w 2. godzinie po wycieleniu pow. 75 g/l zależnie od różnych czynników (za Guliński i in., 2016) Jeśli stężenie immunoglobulin w siarze jest niższe niż 45-50g/l, należy podać tę z banku siary. Ważne, by siara pochodziła z własnego gospodarstwa, miała oznaczony poziom immunoglobulin, była przechowywana nie dłużej niż rok i rozmrażana wolno w kąpieli wodnej w temperaturzeok. 40 0C. Szansa na przeżycie Warto także notować ilość pobieranej przez cielę siary, a jeśli zwierzę wypije zbyt mało, rozważyć podanie siary sondą, szczególnie w pierwszych godzinach życia. Mimo, że z czasem wchłanianie immunoglobulin jest niemożliwe, siara powinna być podawana cielęciu przez cały okres, przez jaki jest wydzielana przez krowę (5-6 dni), bo oprócz przeciwciał i składników pokarmowych występują w niej również czynniki wzorostu stymulujące rozwój jelita cienkiego (IgF1, IgF2 oraz IgF3). Ze względu na małą pojemność przewodu pokarmowego nowonarodzonego cielęcia, siara powinna być podawana kilka razy w ciągu doby (min. trzykrotnie). Prawidłowe odpojenie siarą daje cielęciu 95% szans na przeżycie. Mleko czy preparat mlekozastępczy? Po okresie siarowym następuje czas przejścia na żywienie mlekiem lub preparatem mlekozastępczym. Mleko, oprócz składników pokarmowych zawiera także pewne ilości składników bioaktywnych, ma też podobne, choć w mniejszym stopniu niż siara działanie immunomodulujące i antybakteryjne. W trakcie rozkładu białek mleka w przewodzie pokarmowym młodego przeżuwacza powstają dodatkowo substancje bioaktywne o działaniu regulacyjnym, antybakteryjnym, antybiegunkowym oraz stymulującym rozwój przewodu pokarmowego. Ze względu na tempo rozwoju przewodu pokarmowego, najlepszą paszą dla cieląt po okresie siarowym byłoby mleko pełne od zdrowych krów. Mleko z podwyższoną zawartością komórek somatycznych, a szczególnie mleko krów leczonych antybiotykami, nie powinno być wykorzystywane w żywieniu cieląt, bo stwarza zagrożenie dla zdrowia, a jałówki pojone mlekiem od krów z wysoką LKS mogą jako krowy same wykazywać wyższą ilość komórek somatycznych. Karmienie pełnym mlekiem spełniającym wymogi klasowe mleka w skupie ma jednak pewne wady: jest to pasza dużo droższa niż pójło z preparatu mlekozastępczego, mleko krów o wysokiej wydajności ma niższą koncentrację składników pokarmowych – mniej składników dostaje się do organizmu cielęcia tym bardziej, że w warunkach fermowych cielę pije znacznie mniej niż piłoby, dojąc swoją matkę, w związku ze stresem związanym z chowem fermowym, cielęta mają wyższe zapotrzebowanie na składniki pokarmowe, jałówki cielne i krowy zasuszone pobierają na ogół za mało związków mineralnych, co odbija się na ich niższej koncentracji w mleku, w mleku pełnym cielę otrzymuje zbyt mało żelaza, miedzi oraz witamin E i D3 ‒ jeżeli nie uzupełnimy tych składników, cielęta będą wolniej się rozwijały i będą bardziej chorowite. Decydując się na wybór preparatu mlekozastępczego już po okresie siarowym, warto zwrócić szczególną uwagę na jego skład. Białko W preparatach mlekozastępczych przeznaczonych na pierwszy okres odchowu, zawartość białka to 22-25% i powinno to być białko pochodzenia zwierzęcego. Mimo, iż dorosłe przeżuwacze dobrze radzą sobie z białkiem roślinnym, to cielęta nie są w stanie go trawić. Najlepszym źródłem białka dla młodych cieląt jest odtłuszczone mleko w proszku lub suszona serwatka, która może stanowić jedyne źródło białka w preparacie. Białko serwatki, oprócz wysokiej stawności i dobrego składu aminokwasowego zawiera, podobnie jak mleko pełne, substancje o działaniu antybakteryjnym i immunomodulującym (laktoferynę, laktoperoksydazę i lizozym). Niestety białko (szczególnie pochodzenia zwierzęcego) jest najdroższym komponentem preparatu mlekozastępczego, dlatego producenci chętnie sięgają po jego tańsze zamienniki. Najczęściej stosowane są białka soi, wykorzystywane jest również białko ziemniaka, pszenicy i roślin strączkowych. Białko tych roślin ma nie tylko gorszy skład aminokwasowy i niższą strawność niż białko pochodzenia zwierzęcego, ale wpływa też niekorzystnie na motorykę przewodu pokarmowego oraz wydzielanie peptydów żołądkowo-jelitowych. Uwaga na alergeny Ponadto wraz z tymi roślinami zostają wprowadzone zawarte w nich składniki antyżywieniowe (hemaglutyniny, inhibitory trypsyny, glicyniny, fenolany), które są przyczyną zaburzeń trawiennych w jelicie cienkim cieląt. Niektóre białka roślinne (białko soi, ziemniaka) mają również działanie alergizujące, które objawia się nasileniem produkcji śluzu w jelitach, z którym wraz z kałem wydalone zostają duże ilości aminokwasów (treoniny i seryny). Dodatkowo, wskutek niekorzystnego oddziaływania na jelita, pogorszeniu ulega tempo wchłaniania składników pokarmowych i zostaje spowolniony rozwój tego odcinka przewodu pokarmowego. Niedobory aminokwasów dość łatwo uzupełnić, dodając do preparatów aminokwasy czyste, dostępne w przemyśle paszowym, jednak skutki stosowania roślinnych zamienników białka zwierzęcego pozostają. Są one przyczyną spowolnienia rozwoju cieląt żywionych takimi preparatami. Firmy paszowe rzadko podają na opakowaniach produktów zawartość białek pochodzenia zwierzęcego. Jego ilość możemy ocenić, zwracając uwagę na podaną na etykiecie zawartość włókna w preparacie. Mleko i produkty pochodzenia mlecznego nie zawierają tego składnika, a więc jego obecność świadczy o wprowadzeniu do preparatu substancji roślinnych. Zawartość włókna Zawartość włókna w preparatach na pierwszy okres odchowu nie powinna przekraczać 0,5%. Zawartość włókna nie zawsze będzie miarodajnym wskaźnikiem obecności białek roślinnych, bowiem istnieją metody pozwalające „oczyścić” białko roślinne z włókna i innych cukrów i np. izolat białka sojowego nie zawiera tych o dokładny skład warto dopytać przedstawiciela firmy przed wyborem preparatu. Tłuszcz Zawartość tłuszczu w preparatach mlekozastępczych waha się w granicach 15-25%. Preparaty wykorzystywane w okresie zimowym powinny zawierać nieco więcej tłuszczu, jest on bowiem ważnym źródłem energii. Już w temperaturze 15 oC rośnie zapotrzebowanie cieląt na energię. Zbyt mała ilość energii w preparacie, szczególnie u cieląt w pierwszych dniach życia, jest często przyczyną zwiększenia zapadalności na choroby układu oddechowego. Z drugiej strony, zbyt wysoki poziom tłuszczu powoduje ograniczenie pobrania startera wydłuża okres pojenia preparatem i zwiększa koszty odchowu. Ważny jest również rodzaj stosowanego tłuszczu i jego forma w preparacie. Tłuszcz mleka występuje w postaci zemulgowanej do drobnych cząstek z otoczką fosfolipidowo-białkową i taki jest najlepiej trawiony przez cielęta. Dzięki wynalezieniu metody suszenia rozpyłowego w obecności komponentu białkowego, możliwe stało się odtworzenie takiej struktury tłuszczu w preparacie mlekozastępczym. W preparatach stosuje się tłuszcze pochodzenia zwierzęcego (łój, smalec), które jednak często, podobnie jak białko, próbuje się zastępować tłuszczami roślinnymi. Trzeba jednak pamiętać, że struktura tłuszczu roślinnego jest inna niż zwierzęcego. Te pierwsze zawierają głównie nienasycone kwasy tłuszczowe, a tłuszcze zwierzęce są zbudowane głównie z nasyconych kwasów tłuszczowych. Niewielki dodatek wielonienasyconych kwasów tłuszczowych do preparatu może działać korzystnie, pomagając w ograniczeniu występowania robaczycy u cieląt, jednak ich zbyt wysoki poziom (powyżej 50% tłuszczu preparatu) może przyczyniać się do powstawania biegunek. Mniej groźne są oleje palmowy i kokosowy, bogate w kwasy średniołańcuchowe, ale również one nie powinny być stosowane jako jedyne źródło tłuszczu w preparacie. Węglowodany, czyli cukier krzepi Cukrem najlepiej wykorzystywanym przez cielęta jest cukier mleczny, czyli laktoza. Dobry preparat powinien zawierać minimum 40% laktozy, a najlepiej, jeśli jest ona jedynym węglowodanem obecnym w preparacie. Występujące wskutek dodawania składników roślinnych skrobia i włókno nie są trawione przez cielęta. Zawartość włókna w preparacie na pierwszy okres odchowu nie powinna przekraczać 0,5%. Substancje dodatkowe Dostępne na rynku preparaty dla najmłodszych cieląt zawierają najczęściej (oprócz składników pokarmowych) substancje dodatkowe mające wspomóc rozwój przewodu pokarmowego cieląt. Najczęściej stosowane są: probiotyki i prebiotyki – poprawiają odporność przewodu pokarmowego oraz przyśpieszają rozwój błony śluzowej żołądka, maślan sodu – wspomaga rozwój jelit, preparaty immunologiczne – wspomagają odporność, wysoki udział ß-karotenu – wpływa na budowę i regenerację nabłonka jelit i błon śluzowych przewodu pokarmowego, ekstrudowane siemię lniane ‒ działa osłaniająco na przewód pokarmowy, substancja antybiegunkowa witaminy A, D, E, K na poziomie kilkakrotnie wyższym niż w mleku (2-3 razy). Przygotowanie i podawanie Przygotowując pójło z preparatu należy ściśle przestrzegać zaleceń producenta. Przez pierwsze dni (2-3) podawania preparatu warto wymieszać go z mlekiem w proporcji 1:1. Pozwala to zminimalizować ryzyko biegunek przy nagłej zmianie paszy. Podobnie warto postępować przy każdej zmianie preparatu, podając nowy preparat pół na pół z wcześniej stosowanym. W Polsce, w systemie tradycyjnym mleko lub preparat podajemy cielętom od 5. dnia do 8-12 tygodni życia, po 6-8 l pójła dziennie w 2-3 odpasach. Pod koniec okresu odpajania, w miarę wzrastania pobrania paszy treściwej, ilość preparatu zmniejsza się tak, by przed odsadzeniem cielę dostawało ok. 1,5 litra pójła w jednym odpasie. Preparat mlekozastępczy można odstawić, kiedy cielę pobiera min. 1,5-2 kg paszy treściwej. Właściwa temperatura pójła W naturze, pijąc mleko prosto z wymienia matki, cielę otrzymywało je zawsze w temperaturze zbliżonej do ciała krowy, a więc 38-39 oC. Podając pójło musimy pamiętać, by jego temperatura była jak najbliższa tej naturalnej. Zbyt wysoka może spowodować poparzenie jamy gębowej cielęcia, zbyt niska powoduje wydłużenie się czasu tworzenia się skrzepów kazeinowych. Tabela 1. Wpływ temperatury podawanego pójła na czas tworzenia się skrzepów kazeinowych Temperatura pójła Czas tworzenia się skrzepów kazeinowych 38-39 oC (optymalna) 2-3 min. 35 oC 5 min. 30 oC 8 min. 25 oC 12 min. 20 oC 24 min. Wydłużenie czasu ścinania się białka, to nie tylko wolniejsze trawienie, ale także ryzyko przejścia „nieściętych” białek do jelit. Białka te nie mogą być trawione przy pomocy enzymów, lecz są rozkładane przez bakterie, co może być przyczyną wystąpienia biegunek u cieląt karmionych zbyt chłodnym mlekiem. Pasza treściwa Ważnym elementem efektywnego odchowu cielęcia jest wczesne rozpoczęcie podawania pasz stałych, które stymulują rozwój przedżołądków i umożliwiają szybsze odsadzenie. Nie zapominajmy o wodzie Wśród wielu hodowców panuje pogląd, że cielęta pojone mlekiem lub preparatem mlekozastępczym nie potrzebują dodatkowej wody, bo pójło zaspokaja ich zapotrzebowanie na płyny. Nic bardziej błędnego. Pójło przez rynienkę przełykową w całości przechodzi do trawieńca, natomiast pasze treściwe trafiają do żwacza, w którym mają być poddane trawieniu przez mikroorganizmy żwacza. Mikroorganizmy te, do prawidłowego rozwoju i namnażania się potrzebują środowiska wodnego. Zaniedbanie podawania wody spowoduje zaburzenia w ich namnażaniu się, a co za tym idzie gorsze trawienie pasz i wolniejszy rozwój żwacza. Badania dowodzą, że cielęta pojone do woli pobierają więcej pasz starterowych i szybciej przyrastają. Tabela 2. Wpływ zapewnienia stałego dostępu do wody na pobranie paszy treściwej typu starter oraz średnie przyrosty dzienne cieląt w okresie od 1. do 4. tygodnia życia Woda do woli brak Pobranie wody [kg/dzień] 1,48 – Przyrost dzienne [g/dzień] 301,79 187,86 Pobranie startera [g/dzień] 418,57 288,57 Woda podawana cielętom powinna być zawsze świeża i czysta, podawana z wiaderka, koryta lub poidła, nie z wiaderka ze smoczkiem bo w czasie picia z uniesioną głową zamykająca się odruchowo rynienka przełykowa uniemożliwi dostanie się wody do żwacza. 1 dr inż. Amelia Prorok Artykuł opracowany we współpracy z Kujawsko-Pomorskim Orodkiem Doradztwa Rolniczego w Minikowie Zainteresował Cię ten artykuł? Masz pytanie do autora? Napisz do nas tutaj

myszka cielęca co to jest